- - - Servais Knaven -

woensdag 30 maart 2005

Knaven kiest veiligheidshalve de aanval
Door Ad Pertijs

Woensdag 30 maart 2005 - ZOTTEGEM – Een half minuutje nadat de jonge Italiaan Alessandro Ballan zijn Vlaamse leeftijdgenoot en vluchtmakker Stijn Devolder had geklopt in het tweegevecht om de eerste ritzege van de Driedaagse De Panne-Koksijde, rolde Servais Knaven als achtste over de meet, die was getrokken voor het station van Zottegem.
De Nederlander van Quick Step maakte deel uit van de kopgroep van elf renners, die de natte openingsetappe kleurde.

Op zich verwierf Knaven zich met die vlucht een goede uitgangspositie voor de eindzege van de driedaagse, die morgen wordt afgesloten met een tijdrit. „Ik ben geen tijdrijder meer“, wuifde de Nederlander die ambitie weg. Waarom ging hij dan wel in de aanval? „Omdat je vandaag beter in de kopgroep kon zitten, dan in de grote groep.“ Hij zei het hoofdschuddend. Voor sommige renners leert de organisatie van de driedaagse het nooit. „Ik wilde deze koers eerst niet rijden om krachten te sparen voor de Ronde van Vlaanderen. Dat is me vorig jaar goed bevallen. Gisteren tijdens het doornemen van het routeboek, besefte ik ineens weer wat de andere grote reden is om hier weg te blijven: de risico’s. Vandaag wist ik het helemaal zeker. Het is niet normaal meer wat voor een parkoers ze je hier voorschotelen. Als het droog weer is, is het net te doen, maar nu het regende was ik blij dat ik in een klein groepje reed en niet in dat grote peloton.“

Overleven

Voor Knaven is de Driedaagse een kwestie van overleven. Voor zijn vriend en kopman Tom Boonen ook. De nieuwe ster van het Vlaamse wielrennen zat niet mee in de kopgroep en voelde aan den lijve, waarom Knaven liever wegblijft uit de Driedaagse. Hij ging twee keer tegen de vlakte. Het leverde hem een geschaafde linkerhand en een pijnlijke rug en bekken op. De hand deed pijn. „Maar die is te verbijten de komende dagen“, zei de Kempenaar. Hij maakte zich meer zorgen over rug en bekken. „Veel hangt af van hoe die morgen bij het opstaan aanvoelen.“

Geruststellen

Boonen is de hoop van de natie voor komende zondag. Dat beseft hij en daarom stelt hij het volk op voorhand gerust. Geen bezorgde geluiden dus uit zijn mond. Als hij de bus, waarin zijn wonden zijn verzorgd verlaat, zegt een landgenoot (met gevoel voor humor): „Tom geef ons de zegen, De paus kan het niet meer.“

De organisatie van de koers, die wordt gezien als goede aanloop naar de Ronde van Vlaanderen, ligt al jaren in de clinch met de renners over de zwaarte (en gekte) van het parkoers. Er is al veel water bij de wijn gedaan (zo is de Kemmelberg geschrapt), maar koersdirecteur Vandekerckhove voelt er niets voor om de renners over de rode loper naar ‘Vlaanderens Mooiste’ te laten koersen.

Het belang van de wedstrijd – in de aanloop naar de Ronde – is zo groot dat de grote ploegen massaal deel willen nemen. Opvallend is wel dat de toppers van Rabo (Dekker, Freire) de koers links laten liggen.

Dekker spaart liever zijn krachten voor zondag en Freire heeft weer last gekregen van en zitvlakblessure en denkt zelfs de Ronde te moeten missen. Ploegleider Frans Maassen denkt te weten waarom alleen hij het grootste gedeelte van Ronde van Vlaanderen-ploeg kan thuislaten. ,,Omdat mijn renners deze koers niet nodig hebben om te wennen aan de Vlaamse omstandigheden. Dekker rijdt de onder andere de E3-Prijs en weet dan genoeg.“