Op zoek naar twee Domo/Farm Frites-bidons is Evert de Moor via Internet met Servais in contact gekomen. Op dat moment totaal ongeïnteresseerd in de renner zelf, maar des temeer in zijn bidons, heeft Evert in het voorjaar van 2002 met Servais kennis gemaakt. Om een lang verhaal kort te maken: vanaf toen heeft Servais er weer een fan bij. Hieronder de beschouwingen van deze fietsende Knaven-fan.

nummer 24 - april 2005


“Parvus numero, magnus merito”

“Het voorjaar van Servais was twee keer niets”. Tenminste, dat zou je kunnen zeggen als je geen enkele koers hebt gezien en alleen naar de uitslagen kijkt. Want, wat dacht je hiervan? Het Volk: DNF. E3 Prijs: DNF. De Ronde: DNF. Scheldeprijs: DNF. En helaas staat DNF niet voor Deuts-Norwegische Freundschaftsgesellschaft, maar voor Did Not Finish. Voor iedereen die denkt dat het einde van de carrière van Servais nabij is: je hebt het mis! Want bedenk: “Parvus numero, magnus merito”, oftewel “gering in aantal, maar groot in daden". En, ik geef het toe. Ik gebruik dit gezegde enigszins subjectief, maar kom op! Wie overbrugde in Het Volk het onoverbrugbaar geachte gat tussen de kopgroep en de achtervolgers, dankzij wie kon Tom Boonen in De Ronde als eerste van het peloton aan de Molenberg beginnen en door wiens werk kon diezelfde Tom Boonen in Parijs-Roubaix als eerste van het peloton de kasseien van Troisvilles opdraaien? Nou, … Roodkapje?

Maar zou Servais zelf tevreden zijn over z’n voorjaar? Uuh, … laat eens zien? Hoe zat dat ook al weer met die honderdtachtig kleine negertjes, die allemaal aan de start stonden? Bleef er daar maar één van over? En zullen we die dan voor het gemak eens “de winnaar” noemen? En hoe zat het ook al weer met de kans van Servais om te gaan “voor eigen eer en glorie”? Of zijn de kansen voor die ene in de ploeg, afgezien van pech, zo groot, dat het “in dienst van” de moeite waard is? En werkte die strategie bij QuickStep in de kasseienkoersen dit voorjaar? En reed dat Pro-Tour-team toevallig ook de Tireno? En won Servais daar de vijfde etappe? En stond hij toen op het podium pontificaal ingeklemd tussen de getuite lippen van Angelina Salerno en Samantha Tasso? En heb je de foto’s daarvan gezien? En hebben die beide mokkels een fantastisch karakter… ter hoogte van hun tepels? En, nogmaals. Zou Servais tevreden zijn over zijn voorjaar?

Maar als je het over een echt frappant moment van dit voorjaar hebt, dan spreek je volgens mij over Servais zijn aanwezigheid in de kopgroep in de eerste rit van De Panne. Na die eerste rit komt er door het ontstane tijdsverschil nog maar een handjevol renners in aanmerking voor de eindoverwinning. En ondanks dat ik me besef, dat het fris en fruitige er bij Servais af is, als het om tijdrijden gaat, koester ik toch stevige hoop op een podiumplaats. Oké, er zijn anderen die de afsluitende tijdrit sneller rijden, maar het geeft me een meer dan goed gevoel, dat Servais “meedoet” op die middag van de éénendertigste maart. Een minder gevoel daarentegen, krijg ik een paar dagen later bij het lezen van enige uitspraken, die ik het liefst in de categorie “ongefundeerd negativisme” plaats. Enkele “wielerkenners” vinden het betreurenswaardig dat Servais in die bewuste eerste etappe tot drie maal toe achter Nico Mattan aangaat. Tip voor die “kenners”: kijk eens naar de uitslag van de tijdrit en daarna naar het eindklassement.

Goed, de laatste koers van Servais dit voorjaar, is de Scheldeprijs. Aan de vooravond ervan vind ik dat dit Servais zijn koers is, ze rijden immers zowat door z’n achtertuin. En die gedachte houd ik vast, tot ik verneem dat Servais ten val is gekomen en heeft opgegeven. Eerste bedenk ik me, dat er dan toch wel iets vreselijks gebeurd moet zijn. Immers Servais geeft pas om medische redenen op, als de hoofdbal en de bijbal negen meter en vijftig centimeter van elkaar gescheiden zijn. Maar snel daarna besef ik me dat clichés als: “De Scheldeprijs is zijn koers”, “Parijs-Roubaix is zijn koers” en “hij is een slechtweerspecialist” allemaal prachtig zijn, maar niet garant staan voor het continueren van succes. Nee, iedere koers worden er resultaten verwacht. En mede dankzij het in de eerste alinea bedoelde “vakwerk” van Servais, kom ik tot de conclusie, dat zijn voorjaar goed was. En nog één clicheetje tot slot. Wederom blijkt: “Servais is een vaste waarde voor de ploeg”. En dat onderstreep ik gaarne met een uitspraak van Johan Museeuw, die vorig jaar na een “verloren” Kuurne-Brussel-Kuurne in een uitzending van Holland Sport zei: “Servais, de ploeg heeft je gemist vandaag”…

Evert de Moor